Daphne

Tuesday, April 10, 2007

Thursday, November 02, 2006

verbeterde opdracht


hij doet het niet

ik krijg mijn nieuwe verbeterde versie niet op mijn weblog. Mailen lukt ook niet. ik probeer het vandaag en morgen nog wel een paar keer.

Thursday, October 26, 2006

het verhaal in het kort

Een meisje wordt gevangen gehouden door een clown. De clown heeft haar vast gebonden, maar geeft haar wel iets te drinken. Hij voert voor haar een show op en glijdt tijdens de show uit over een bananenschil. Hij blijft liggen. Het meisje heeft gelukkig een mes en snijdt daarmee haar touwen door. Ze vlugt uiteindelijk de ruimte uit.


Motivatie

Het is eigenlijk een beetje een klassiek triest verhaal. Een clown valt tijdens zijn show dood neer. Hier is het zielig voor de clown omdat hij publiek wil hebben, maar de meeste andacht gaat naar het meisje. Want zij is gevangen en kijkt dus tegen haar zin in naar zijn show. Het is een beetje raar want clowns moeten altijd leuk en aardig zijn, maar deze is dat eigenlijk helemaal niet. Al geeft hij haar wel iets te drinken. Je verwacht in het begin ook niet dat het een clown is die het meisje gevangen houdt. Je verwacht niet dat een clown zoiets verkeerds doet.


Wat heb ik geleerd

Ik heb geleerd dat alles wat je schrijft niet altijd tekenbaar is. Er blijft eigenlijk niks over als je alleen opschrijft wat tekenbaar is. Maar met licht en donker kun je al snel een sfeertje scheppen hoe het verhaal precies is. Spannend of juist vrolijk. Je hoeft ook niet alle handelingen te tekenen. Het is soms duidelijker als je iets weglaat en het is meestal veel boeiender voor de kijker/lezer. Of dat je juist een close-up van iets moet maken ipv alles te tekenen. Ik heb veel geleerd over de gezichtsuitdrukkingen en de lichaamshoudingen. Voor mij is een houding soms heel duidelijk en dan hoor je van anderen dat het dit en dit ook kan zijn. De feedback van anderen hielp mij wel goed om iets duidelijk te laten zien. En laatste vomd ik de kaders erg moeilijk. Hoe houdt je het spannend, maar ook duidelijk. Ik heb het vooral eenvoudig en duidelijk leesbaar gehouden.

het uiteindelijke beeldverhaal

Tuesday, October 10, 2006




Thursday, October 05, 2006

Ilse opent haar ogen en tilt haar hoofd op. Ilse draait haar hoofd zo ver ze kan, ze ziet de grijsgroene muren en allerlei medische apparaten. Ze probeert voorzichtig met haar vingers te voelen waar ze op ligt. Boven haar hangt een kaal peertje en hij verspreidt een licht. Er valt een schaduw over haar heen. Ze ziet een enorme glimlach. Ze ziet een clown met krullenpruik, rode neus en hoedje. Zijn mond lacht maar zijn ogen verraden dat hij alles behalve vrolijk kijkt. Ilse zweet en probeert zich onder de persoon uit te wurmen, wat niet lukt door de riemen die er om haar ledematen zitten bevestigd. De clown draait aan een wiel waardoor de tafel begint te kantelen, totdat ze overeind hangt en haar voeten de grond raken. De man pakt een grote beker met een lang rietje waarvan hij het eind in Ilse’s mond stopt. Hij zet een paar passen achteruit en maakt een buiging. Dan tovert hij een bos bloemen uit zijn mouw en haalt hij een munt achter ilse’s oor vandaan. Hij beweegt lusteloos en kijkt star voor zich uit. Één voor één trekt hij de aan elkaar geknoopte gekleurde sjaaltjes uit zijn mond, tot hij begint te proesten. Zijn lijf schokt alle kanten op en valt hij op de grond en blijft roerloos liggen. Ze schrikt en ziet een rode knop vlak naast de beker. Ze duwt met de rietje op de grote ronde knop. De riemen springen open, zo loopt over de clown en vlucht naar buiten.

Wednesday, September 27, 2006

Er zat een meisje in haar gele lievelingsjurkje met bloemen naast een rode brievenbus te wachten totdat de postbode zou komen. Ze zat daar vol verwachting de straat in te kijken. Ze zag allemaal mooie tuintjes vol met bloemen staan. En ja hoor daar kwam eindelijk de postbode aan. Zijn grote rode tas zat vol met enveloppen en pakketjes. Wat had hij veel bij zeg. Het meisje was zo blij dat ze postbode zag dat ze vrolijk om hem heen sprong. Maar de postbode werd een beetje boos, want zo kon hij natuurlijk niet de enveloppen in de brievenbus doen. Het meisje begon van schrik te huilen. Ze was eerst zo blij en nu niet meer de postbode had haar aan het schrikken gemaakt.De postbode deed een envelop in de brievenbus. Het meisje haalde de envelop eruit en vol verwachting keek ze naar de envelop. Hij was wel heel groot. Ze maakte de paarse envelop open en daar kwam een kaart uit met ballonnen er op uit. Ze ging gauw naar binnen om hem aan mama te laten zien.

Thursday, September 21, 2006